Κείμενο - φωτογραφίες: Γιάννης Γιατράκος
Στην εγγλέζικη τεχνική, συναντάμε πολλές διαφορετικές καταστάσεις τις οποίες καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, κατασκευάζοντας τη σωστή αρματωσιά. Μία από αυτές είναι όταν θέλουμε να ψαρέψουμε σαργούς σε βαθιά νερά, βράδυ. Επειδή μιλάμε για νυχτερινό ψάρεμα, θα πρέπει το δόλωμά μας να βρίσκεται κοντά στο βυθό – από λίγα εκατοστά έως ακόμα και δύο μέτρα ψηλότερα αν έχει πανσέληνο – καθώς θα είναι δύσκολο να σηκώσουμε τα ψάρια πολλά μέτρα όπως την ημέρα. Επίσης, λόγω του ότι μιλάμε για βαθιά νερά, η αρματωσιά που θα κατασκευάσουμε αναγκαστικά θα είναι συρόμενη, η οποία μας επιτρέπει να ψαρέψουμε ακόμα και σε πολύ βαθιά νερά, π.χ. δεκατέσσερα με δεκαπέντε μέτρα.
Σχήμα 1: αρματωσιά για σαργούς...
- Περνάμε στη μάνα της αρματωσιάς τη στριφταροπαραμάνα με φελλό bodied όταν οι συνθήκες είναι ήρεμες και με φελλό stick όταν η θάλασσα είναι ταραγμένη. Άσχετα από το τύπο του φελλού που θα διαλέξουμε, αυτός πρέπει να είναι ερματίσματος της τάξης του x+2 ή x+3 τουλάχιστον. Στο παράδειγμά μας χρησιμοποιούμε ένα φελλό x+3.
- Στην άκρη της μάνας, κατασκευάζουμε μια θηλιά.
- Ακριβώς πάνω από το κόμπο της θηλιάς βάζουμε ένα σκιστό μολύβι 0,20 του γραμμαρίου, για να μη περάσει η παραμάνα με το φελλό έξω από τη θηλιά.
- Σε μήκος περίπου δύο μέτρων τοποθετούμε άλλο ένα μολύβι 0,20 γραμ.
- Συνολικά θα τοποθετήσουμε δεκατέσσερα μολύβια (14 x 0,20=2,8 γραμ.,). Ανάμεσα από το πρώτο και το τελευταίο μολύβι, τοποθετούμε σε ίσες αποστάσεις τα δέκα από τα δεκατρία μολύβια που μένουν για ζυγίσουν το φελλό.
- Μετακινούμε το φελλό περίπου δύο μήκη φελλού πάνω από το τελευταίο μολύβι και εκεί τοποθετούμε μαζεμένα τα υπόλοιπα δύο μολύβια. Ο λόγος που βάζουμε αυτά τα δύο μολύβια μαζί είναι για να μη μετακινούνται κατά τη διάρκεια της βολής από το φελλό.
- Στη συνέχεια κόβουμε ένα κομμάτι fluorocarbon πετονιάς μήκους περίπου δύο μέτρων, όπου στη μια άκρη του φτιάχνουμε μια θηλιά και στην άλλη δένουμε το αγκίστρι μας. Κάνουμε τη σύνδεση θηλιά – θηλιά με τη μάνα και τοποθετούμε πάνω στο παράμαλλό μας τρία μολύβια 0,060 του γραμμαρίου. Η τοποθέτησή τους θα είναι: ένα μολύβι ανά πενήντα εκατοστά ξεκινώντας από το αγκίστρι. Ο λόγος που βάζουμε τόσο μικρά μολύβια είναι για να μη φαίνονται.
- Το μόνο που μας μένει είναι η τοποθέτηση του στόπερ στο επιθυμητό σημείο πάνω στη μάνα της αρματωσιάς μας (σχήμα 1)
Πως λειτουργεί
Το άπλωμα των μολυβιών γίνεται για να έχουμε καλύτερη παρουσίαση του δολώματος μέσα στο νερό. Η αρματωσιά δεν προτείνεται για πολύ γρήγορα ρεύματα, ενώ θεωρείται "ευαίσθητη", κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό ειδικά για το ψάρεμα του μεγάλου καχύποπτου σαργού. Η μοναδική ιδιαιτερότητά της είναι το πάτημα των μολυβιών πάνω στο παράμαλλο, το οποίο πρέπει να γίνει με το τελευταίο να είναι τεντωμένο, επειδή στο fluorocarbon τα μολύβια έχουν τη τάση να γλιστράνε όταν αυτό δέχεται πίεση κατά τη μάχη με τα μεγάλα ψάρια. Για να το αποφύγουμε αυτό, σκαλώνουμε κάπου σταθερά το αγκίστρι μας και κρατάμε τεντωμένο το παράμαλλο με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο τοποθετούμε τα μολύβια στις σωστές αποστάσεις.
Μια παραλλαγή της παραπάνω αρματωσιάς είναι να μην τοποθετήσουμε καθόλου μολύβια στο παράμαλλο, στη περίπτωση που τα ρεύματα δεν είναι και τόσο ισχυρά. Το ερμάτισμα που μας λείπει από το παράμαλλο θα τοποθετηθεί ψηλά με τα υπόλοιπα μολύβια. Επίσης, αν θέλουμε η αρματωσιά μας να έχει καλύτερη παρουσίαση, όσο και ευαισθησία, μπορούμε αντί για μολύβια 0,20 γραμ., να χρησιμοποιήσουμε 0,15 γραμ., μόνο που όπως καταλαβαίνετε, θα βάλουμε περισσότερα…
Το παραπάνω άρθρο, έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό "Ψαρεύω"
