Από καιρό συζητούσαμε με την παρέα μου για ένα καλό ψάρεμα καθετής σε γνωστά κομμάτια της Βόρειας Εύβοιας. Η πρόγνωση της ΕΜΥ για το Σαββατοκύριακο στα μέσα του Απρίλη στην περιοχή ήταν ασθενείς νότιοι άνεμοι με ηλιοφάνεια, καιρός ιδανικός για να προγραμματίσουμε άμεσα την εξόρμησή μας. Τους τελευταίους μήνες ο καιρός ήταν πολύ άστατος και πολλές φορές αναβάλλαμε για αργότερα κάποια τριήμερα που είχαμε σκεφτεί να πραγματοποιήσουμε. Όλη αυτή η προσμονή όμως έπρεπε κάποια στιγμή να πάρει τέλος και έτσι η απόφαση πάρθηκε...

Αρχές καλοκαιριού και η ιδέα στριφογύριζε εδώ και αρκετό καιρό στο μυαλό μου. Ήθελα να επισκεφτώ την Εύβοια για λίγες μέρες και να ψαρέψω καθετή με το φίλο μου το Γιώργο, που τελευταία με "ενοχλούσε" τηλεφωνικά σχεδόν κάθε μέρα, προσπαθώντας να με πείσει! Παρέα μου σ’ αυτό το ψαρευτικό ταξίδι θα ερχόταν ο Αντώνης Βαφειάδης, ο οποίος ήθελε να μοιραστεί μαζί μου τις εμπειρίες της καθετής με καλάμια από σκάφος και να γνωρίσει από κοντά το φίλο μου Γιώργο, έναν εξηνταπεντάρη μεγαλόσωμο και γεμάτο ζωντάνια άνθρωπο, ο οποίος δεν ησυχάζει ποτέ και με τίποτα όταν πρόκειται για ψάρεμα...

Αναμφισβήτητα, για τους περισσότερους ερασιτέχνες ψαράδες η εύρεση ζωντανού δολώματος στη καθετή είναι καθοριστική για ένα καλό αποτέλεσμα. Εάν ωστόσο υπάρχει και η δυνατότητα να μπορεί ο ερασιτέχνης ψαράς να βγάζει ο ίδιος το δόλωμα που χρειάζεται κοντά στην περιοχή που ψαρεύει, τότε η χαρά είναι διπλή. Το μεσημέρι, μας βρίσκει στο κατάστημα του φίλου μας Σπύρου Παπαδόπουλου στην Ιστιαία, να απολαμβάνουμε τον καφέ μας συζητώντας για το ψάρεμα ανταλλάζοντας απόψεις. Για το απόγευμα προγραμματίζαμε να ψαρέψουμε λυθρίνια, ύστερα από πληροφορίες που μας έδωσαν δύο φίλοι μας από την περιοχή και οι οποίοι θα έρχονταν μαζί με το σκάφος τους...

Μια χειμωνιάτικη ημέρα στις αρχές Μαρτίου, βρέθηκα με την παρέα μου να πίνουμε πρωινό καφέ στο μαγαζί του Γιάννη και να συζητάμε, για τι άλλο, περί ψαρέματος. Σε ελάχιστο χρόνο η απόφαση πάρθηκε: απογευματινό για λυθρίνια στη Σαλαμίνα. Το τσουχτερό κρύο και ο άστατος καιρός ήταν η αιτία της προσωρινής αποχής μας από το ψάρεμα τους τελευταίους 2-3 μήνες εκτός ελαχίστων διαλειμμάτων, χωρίς όμως επιτυχία. Το σκάφος, ένα Apache 22’ με καμπίνα, βρίσκεται μόνιμα στη Μαρίνα Ζέας και ο χρόνος της προετοιμασίας που απαιτείται για ένα απογευματινό ψάρεμα είναι ελάχιστος...