Από τα πιο γνωστά και πολυσύχναστα κομμάτια της Αττικής, είναι ο Λαιμός στη Βουλιαγμένη. Θεωρώ πως είναι περιττό να δώσω οδηγίες πρόσβασης, καθώς είναι ευρέως γνωστό στους ψαράδες της Αττικής και από άλλες τεχνικές. Αν αποφάσισες να πας τελευταία στιγμή για καλαμάρια εκεί ή έχεις κάποιο γνωστό που σου κρατάει χώρο για να ψαρέψεις ή αισθάνεσαι πολύ τυχερός. Όπως και να έχει, θεωρείται από πολλούς ίσως το μέρος που δίνει τα περισσότερα και τα μεγαλύτερα κομμάτια του είδους, με όχι και τόσο εύκολη πρόσβαση ιδιαίτερα στο κατέβασμα (φορτωμένος πράγματα και το ανέβασμα δεν υστερεί σε τίποτα, το αντίθετο θα έλεγα) και με ιδιαιτερότητες τόσο από πλευράς σκαλωμάτων αν δεν γνωρίζεις που να κάτσεις, όσο από πλευράς ρευμάτων - δυσκολίας του μέρους και από θέμα ησυχίας λόγω της πολυκοσμίας που έχει. Δυστυχώς είναι ένα μέρος όπου ψαρεύουν σχεδόν όλοι όσοι κατοικούν στην Αττική και το γνωρίζουν άπαντες σαν πρώτη επιλογή καθώς τα πρώτα καλαμάρια, πάντα θα κάνουν εκεί την εμφάνισή τους. Έχει δύσκολα ρεύματα, πετρώδη βυθό στο μεγαλύτερο μέρος του, ο αέρας συχνά δεν είναι σύμμαχός μας καθώς το σημείο είναι εκτεθειμένο σε όλους τους καιρούς και το βάθος του φτάνει μέχρι τα 8 με 10 μέτρα περίπου, ανάλογα που θα κάτσουμε. Τα καλαμάρια εκεί, όταν κάνουν μπασίματα συνήθως αυτά κρατάνε για κάνα μισάωρο ίσως και λίγο παραπάνω. Αν χάσουμε κάποιο, γίνονται διστακτικά για αρκετή ώρα και δύσκολα θα ξεθαρρέψουν πάλι, οπότε εκεί θα πρέπει να επιστρατεύσουμε όλα μας τα τεχνάσματα.