Για Λυθρίνια στη Σαλαμίνα...

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά
 
Ο Γιάννης, μ' ένα καλό σαργό...
Κείμενο - φωτογραφίες: Γιάννης Γιατράκος

Μια χειμωνιάτικη ημέρα στις αρχές Μαρτίου, βρέθηκα με την παρέα μου να πίνουμε πρωινό καφέ στο μαγαζί του Γιάννη και να συζητάμε, για τι άλλο, περί ψαρέματος. Σε ελάχιστο χρόνο η απόφαση πάρθηκε: απογευματινό για λυθρίνια στη Σαλαμίνα.
Το τσουχτερό κρύο και ο άστατος καιρός ήταν η αιτία της προσωρινής αποχής μας από το ψάρεμα τους τελευταίους 2-3 μήνες εκτός ελαχίστων διαλειμμάτων, χωρίς όμως επιτυχία.
Το σκάφος, ένα Apache 22’ με καμπίνα, βρίσκεται μόνιμα στη Μαρίνα Ζέας και ο χρόνος της προετοιμασίας που απαιτείται για ένα απογευματινό ψάρεμα είναι ελάχιστος. Βενζίνες και δολώματα ετοιμάστηκαν αρκετά γρήγορα, ενώ μερικά καφεδάκια με μπισκότα συμπλήρωσαν τις απαραίτητες προμήθειες. Ένας τυπικός έλεγχος στο σκάφος και νωρίς το μεσημέρι βρεθήκαμε στις κοντινές ακτές της Σαλαμίνας να ψάχνουμε το στίγμα στο GPS.

Στη Ψυττάλεια: δύο μικρές τσιπούρες που ήρθαν στο σκάφος, μας έκαναν να ξεχάσουμε τα κοψίματα που είχαν προηγηθεί...

Ο τόπος ήταν στα 70 με 75 μέτρα χωρίς πολλά σκαλώματα και θα ψαρεύαμε με κλασικό μονάγκιστρο με συρόμενο μολύβι και λίγο πιο πάνω μια θηλιά με δεύτερο παράμαλλο και αόρατες πετονιές. Για δολώματα είχαμε μαζί μας αμερικάνικο και κόκκινα καραβιδάκια.
Το ελαφρύ νοτιαδάκι δεν μας ενοχλούσε ιδιαίτερα, αντίθετα με τη ρεστία που επικρατούσε που μας κούναγε συνεχώς με αποτέλεσμα να μην έχουμε άμεση αντίδραση στα τσιμπήματα που δεχόμασταν, ενώ και το βάθος όπου ψαρεύαμε ήταν από μόνο του αρκετό για να μας δημιουργεί προβλήματα. Τα πρώτα λυθρίνια δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους και να ανεβάσουν το ηθικό μας στα ύψη. Δυστυχώς, τα λυθρίνια πολύ γρήγορα αντικαταστάθηκαν από μπαλαδάκια, που το μοναδικό πράγμα που έκαναν ήταν να διαλύουν το δόλωμα, να… φωτογραφίζονται μαζί μας και να γυρίζουν στο φυσικό τους περιβάλλον.

Από τα πρώτα μικρά λυθρίνια στη Σαλαμίνα...

Το δεύτερο τσίμπημα, αρπαγή στη κυριολεξία, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, μας έκανε να καταλάβουμε ότι οι τσιπούρες ήταν εκεί...

Ι. Γιατράκος

Περιστασιακά πιάναμε μικρές σκορπίνες οι οποίες ακολουθούσαν το ίδιο… δρομολόγιο. Γενικά, υπήρχε πολύ λιάνωμα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν τα καλά ψάρια να πλησιάσουν τα δολώματα μας. Γι’ αυτό, λίγο πριν σκοτεινιάσει, πήραμε την απόφαση να ψαρέψουμε σε άλλο σημείο. Οι ιδέες πολλές! Τελικά, θα δοκιμάζαμε στην Ψυτάλλεια και αναλόγως του αποτελέσματος ή θα μέναμε εκεί ή θα γυρίζαμε πίσω. Η Ψυτάλλεια είναι ένας τόπος που κατά καιρούς μας έχει αποζημιώσει για την επιλογή μας με αρκετά αξιόλογα ψάρια και έτσι δεν έμενε παρά να δοκιμάζαμε και πάλι την τύχη μας.

Πριν καλά - καλά ρίξουμε άγκυρα, ο πρώτος σαργός φάνηκε. Ακολούθησαν κι άλλοι...

Σε λιγότερο από 10 λεπτά βρεθήκαμε εκεί, έτοιμοι για τη συνέχεια του ψαρέματος. Το βάθος όπου θα ψαρεύαμε ήταν γύρω στα 25 με 30 μέτρα και οι αλλαγές στις πετονιές, επιβεβλημένες. Εκεί τα πράγματα ήταν αρκετά διαφορετικά: μονάγκιστρο, αόρατες ψιλές πετονιές, συρόμενο νίκελ βαρίδι 10 – 15 το πολύ γραμμαρίων για ψάρια μεγάλα, δύσκολα και πονηρά. Αγκίστρια από 1/0 και πάνω, κόμποι τέλειοι, πετονιές χωρίς γδαρσίματα και ενώσεις. Πριν καλά - καλά ρίξουμε άγκυρα και γυρίσει το σκάφος στον καιρό, ένας 400άρης σαργός έκανε την εμφάνισή του. Σε ελάχιστο χρόνο ακολούθησε δεύτερος και τρίτος και το ηθικό ξανά στα ύψη. Όμως δεν είναι τα ψάρια που ψάχναμε. Το ξέραμε ότι βρίσκονταν από κάτω μας, απλά δεν ξέραμε αν και τι ώρα θα έκαναν την εμφάνισή τους. Επικράτησε σιωπή για αρκετή ώρα, μέχρι τη στιγμή που έκανε τη θριαμβευτική του είσοδο στο σκάφος ένα άλλο…"τέρας"! Μία σκορπίνα ελαχίστων γραμμαρίων, που μας έκανε να λυθούμε στα γέλια. Ακολούθησε φωτογράφηση του είδους και προβληματισμός για το αν θα γινόταν… σούπα ή αν θα επέστρεφε στη θάλασσα να μεγαλώσει λίγο. Η δεύτερη λύση θεωρήθηκε καλύτερη, ενώ όσο διαδραματίζονταν αυτά, ένα περίεργο τσίμπημα μας έκανε να σοβαρευτούμε απότομα. Ησυχία απόλυτη…

Τα πρώτα λυθρίνια, δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους και ν' ανεβάσουν το ηθικό μας στα ύψη...

Το δεύτερο τσίμπημα, αρπαγή στη κυριολεξία, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, μας έκανε να καταλάβουμε ότι οι τσιπούρες ήταν εκεί. Το κάρφωμα του ψαριού ήταν αναμενόμενο και το προσωρινό του ξάφνιασμα επέτρεψε στο φίλο μου Γιάννη να πάρει λίγα μέτρα πετονιάς "ξεκολλώντας" το ψάρι από το βυθό. Δυστυχώς, το μέγεθος και τα δόντια του ψαριού υπερίσχυσαν των ορίων αντοχής της πετονιάς, με αποτέλεσμα μετά από μία σύντομη πάλη το ψάρι να τα κόψει όλα και να χαθεί. Προσωρινή απογοήτευση και σιγή…

Ακόμα ένας σαργός στη Ψυττάλεια...

Αν και το παραπάνω γεγονός στο συγκεκριμένο τόπο μας είχε συμβεί αρκετές φορές και το γνωρίζουμε πλέον καλά, δεν παύει να μας πειράζει κάθε φορά το ίδιο, ίσως και περισσότερο από πριν. Συνέχεια ξανά, με καινούργιο βαρίδι, αγκίστρι δολωμένο με δυο ολοζώντανα καραβιδάκια και λίγο αργότερα το σκηνικό επαναλήφθηκε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Η κατάσταση πλέον ήταν περίεργη. Τα ψάρια ήταν εκεί και έτρωγαν, όπως ακριβώς θέλαμε αλλά φάνηκε πλέον καθαρά ότι δεν ανέβαιναν με αυτές τις πετονιές στο σκάφος. Πριν λοιπόν συμβεί και στους υπόλοιπους το ίδιο, αποφασίσαμε να αλλάξουμε τις πετονιές με άλλες μεγαλύτερης διαμέτρου, πράγμα που κάναμε σε ελάχιστο χρόνο. Συνεχίσαμε, περιμένοντας να ηρεμήσει λίγο ο τόπος, ανησυχώντας όμως συγχρόνως μήπως τα ψάρια που τα έκοψαν πριν από λίγο, είχαν απομακρυνθεί λόγω της "φασαρίας" που προηγήθηκε, παρασύροντας και τα υπόλοιπα μαζί τους.

Το... τέρας!
Κόκκινα καραβιδάκια και αμερικάνικα σκουλήκια, ήταν αρκετά για το απογευματινό ψάρεμα...

Ευτυχώς όμως, δύο μικρές τσιπούρες ήρθαν σε λίγο στο σκάφος, κάνοντάς μας να ξεχάσουμε για λίγο αυτά που είχαν συμβεί. Ακολούθησε άλλη μία ίδιου μεγέθους από το Γιώργο και πλέον ήμασταν σίγουροι για τη συνέχεια... Μόνο που κάποια πράγματα μερικές φορές έρχονται λίγο διαφορετικά από ότι τα υπολογίζουμε.

Δυστυχώς, ένα ατυχές γεγονός που συνέβη μας ανάγκασε να εγκαταλείψουμε το ψάρεμα και να γυρίσουμε πίσω, δίνοντας την υπόσχεση ότι μια άλλη φορά, πολύ σύντομα, θα επιστρέφαμε…

Το παραπάνω άρθρο, έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό "Thalassa"

Χειροποίητα καλάμια ψαρέματος,

επισκευές & ανακατασκευές

με την υπογραφή Yiannis Giatrakos

Get in Touch

Custom Rods

AΣμολένσκυ 3 Ν. Φάληρο

Πειραιάς, Τ.Κ. 18547

T+30 6955 856376